Nick Maatman uit Oldeholtpade (bij Wolvega) is de nieuwe Nederlandse jeugdkampioen schaken.

verslag NOSBO 
verslag KNSB
verslag Schaaksite
foto's
toernooiwebsite


In de negende en laatste ronde wist hij zijn naaste concurrent Jorden van Foreest een half punt in de eindrangschikking van de A-categorie voor te blijven. Het was precies 50 jaar geleden dat een Fries die topprestatie als eerste op zijn naam kon schrijven. In 1963 lukte dat Eddie Scholl (die overigens nu gelet op zijn recente prestaties aan zijn tweede schaakjeugd bezig lijkt).

De Nederlandse jeugdkampioenschappen schaken voor de categorieën A t/m C zitten er al met al op. Schaakclub Sneek viel de eer te beurt dat dit jaar van de KNSB te mogen organiseren en het Bogerman-college was negen dagen lang de gastvrije speellocatie. In een soort theaterambiance streden de geplaatste regionale toppers om de landelijke titels.

En zoals gezegd: de belangrijkste titel – die van de A-jeugd – ging voor de 3e keer naar een Fries; Eddie Scholl en Jan Werle gingen Nick voor; van harte proficiat!

 De andere vertegenwoordigers van de Friese Schaakbond waren Jouke Bakker , Anna-Maja Kazarian, Selwin Keuning, Rowan van Dijk, Jan Bosma en Merel Balt.

Ook zij speelden een goed toernooi en voldeden allen aan de verwachtingen. Topklasseringen zaten er echter voor hen niet in. Jan Bosma en Merel Balt hadden een keurig debuut op dit hoogste niveau. Anna-Maja Kazarians score van 3,5 uit 9 lijkt voor haar doen misschien wat mager, maar bedacht moet worden dat ze als 13-jarige de moed had om uit te komen in de categorie t/m 20 jaar. Met een TPR van 1921 zit ze bovendien niet ver van haar actuele rating af.

 Een klein uur nadat zijn toernooiwinst bekend was stond Nick mij een klein interview toe. Een buitenkansje om iets meer van de kersverse kampioen te weten te komen zal ik maar zeggen.

Nick zit er nu ontspannen, opgewekt en gepast zelfverzekerd bij. Een contrast met een week geleden toen de licht grieperige Nick nog zei dat hij in verband met zijn matige fitheid ‘rustig aan’ zou doen. Zelfs op het schaakbord wel te verstaan.

Hij beantwoordt de gestelde vragen makkelijk. Open en zonder omhaal. Hij zoekt niet naar sociaal wenselijke antwoorden, maar antwoordt rechttoe rechtaan. En als er geen antwoord is, dan zegt hij dat ook gewoon.

Nick heeft op 5-jarige leeftijd leren schaken van zijn vader. Hij woont al zijn leven lang op hetzelfde adres in het Stellingwerfse Oldeholtpade en uit zijn toon leid ik af dat hij dat met genoegen doet. Sinds 2009 is hij lid van een schaakclub, eerst bij WES (uit Wolvega), sinds 2 jaar bij Philidor 1847 uit Leeuwarden.

Waarin zijn plezier in het schaken zit? Tsja, dat is een lastige vraag. In elk geval spreekt het competitieve element hem erg aan. En natuurlijk het tot nu toe bijna onophoudelijk lijkende succes. Tennissen doet hij ook graag. Maar misschien wel vooral door het succes is schaken voor hem toch de nummer 1 geworden.

Hij vond dit kampioenschap in brede zin een succes. Natuurlijk door de sportieve prestaties. Maar hij vond het ook heel gezellig met die vele bekenden.

Had hij het grote succes een beetje verwacht? Nou, niet echt, maar hij had er wel op gehoopt en hij had het ook nadrukkelijk als doel. Met zo veel goede spelers kun je er echter moeilijk op rekenen. Serieuze kanshebber voelde hij zich wel.

Al zijn partijen vond hij interessant en leuk. Hij kan niet zeggen dat er voor hem een partij echt uitspringt. Al was de overwinning op Jorden van Foreest natuurlijk wel cruciaal. En verder waren de winst op Thomas van Veelen in de eerste ronde (vanuit moeilijke stand) en de remise tegen Ivo Maris (2 pionnen achter) heel zwaarbevochten geweest. Het past bij zijn stijl en karakter: altijd doorvechten. Remise zal hij niet snel aannemen en het aanbieden doet hij nog minder. De meeste punten haalt hij trouwens naar zijn zeggen in het eindspel. In liefst 4 van de 9 ronden was zijn partij als laatste klaar.

Schaken en school zijn voor Nick vrij makkelijk te combineren. Hij zit nu in 5 atheneum. Hij heeft met opzet voor een breed vakkenpakket (‘profiel’ heet dat tegenwoordig) gekozen, omdat hij nog geen idee heeft in welke richting hij het beroepsmatig wil zoeken.

Over zijn schaaktoekomst is hij nuchter. Hij hoopt zo ver en zo hoog mogelijk te komen, maar hij durft geen inschatting te maken tot waar dat zal reiken. Schaken als beroep is zeker niet per se een doel, maar hij zegt ook niet dat hij het nooit een periode zal doen. Eerst moet hij het komende Fries kampioenschap maar es zien te winnen, daar zal hij zeker voor gaan.

Dit lijkt een mooi moment om te memoreren dat Eddie Scholl zo’n 7 jaar na zijn jeugdkampioenschap ook het algemeen Nederlands kampioenschap op zijn naam wist te schrijven…

Doet Nick veel aan schaakstudie? Nou dat valt volgens Nick zelf wel mee. Hij schaakt vaak 3 minuten-partijtjes via internet, ‘maar dat kun je moeilijk studie noemen’. Zijn internetsnelschaakrating is zo rondom de 2300. Volgens hem zitten de meeste jeugdspelers met een ongeveer gelijke gewone rating als hij op ongeveer 2500 bij het internetsnelschaken. Hij leidt eruit af dat dat kennelijk niet zijn sterkste punt is. En zijn doorzettingsvermogen kan hij bij snelschaken ook moeilijker verzilveren.

Naast snelschaken op internet leest hij geregeld schaakboeken, vooral over openingen. Echt favoriete openingen heeft hij niet, hij probeert af te wisselen. Met wit speelt hij net zo makkelijk e4 als d4 en soms ook wel iets anders. Met zwart heeft hij ook een vrij breed repertoire: van Frans tot Siciliaans, van Grünfeld-Indisch tot Koningsindisch. En ook hier af en toe iets heel anders.

Opvallend is dat Nick heel snel in het schaken omhoog is gegaan, maar dat hij relatief weinig lessen heeft gehad van sterke spelers. Migchiel de Jong heeft hem wat zaken bijgebracht en van Sipke Ernst heeft hij een tiental Stertrainingen gehad, maar dat was het dan ook wel zo’n beetje. Verreweg het meeste heeft hij door zelfstudie geleerd.

Zijn favoriete topspelers zijn Anand en Carlsson. Waarom precies weet hij niet goed. ‘Een kwestie van gevoel’ noemt hij het zelf. Net zoals bij voetballen waar Feyenoord zijn favoriete club is, ook al vooral op gevoel.

Je merkt dat ‘gevoel’ bij Nick een factor is die telt. En niet alleen bij dit interview. Nadat hij bij de prijsuitreiking als laatste zijn prijs in ontvangst heeft genomen, vraagt hij de microfoon van Joe Hania om het woord tot de nog vele aanwezigen te richten. Hij bedankt met vaste en tegelijk ontspannen stem allen die het toernooi mogelijk gemaakt hebben, hij is blij met de titel, hij vindt het prachtig dat hij de titel weer als eerste Fries pakt sinds Eddie Scholl dat 50 jaar geleden deed, hij complimenteert zijn naaste concurrent Jorden van Foreest en last but not least bedankt hij zijn ouders voor hun altijd trouwe ondersteuning.

Wat een krachtige, waardige kampioen is dit zeg!

Nicks ouders, Edward en Karin, heb ik ook nog even kunnen spreken. Geweldig trots zijn ze, uiteraard, en het is hen aan te zien. Nick heeft er naar hun zeggen ook heel hard voor gewerkt, hij heeft er heel wat schaakboeken voor doorgeworsteld. En moeder voegt eraan toe dat Nick zich de eerste ronden op karakter staande heeft kunnen houden, onfit als hij bij aanvang van het toernooi nog was.

Tot slot een zeer welgemeend compliment aan organisator Joe Hania en de zijnen. Ondanks het feit dat de (financiële) mogelijkheden dit jaar toch wel iets beperkt waren, stond het toernooi als een huis.

[Zie verder de toernooiwebsite voor de andere kampioenen, voor de KNSB-verslagen (door Eeltsje), voor de eindstanden en uitslagen (door Aart Strik), voor de partijnotaties (door de kinderen zelf)

En niet te vergeten de duizenden foto's van Appie, Cissy en Harry

      Naam    ap      sc   
A Nick 9 7,5
A Jouke 9 4
A Anna-Maja 9 3,5
B Selwin 9 4,5
B Rowan 9 4,5
C Jan 9 2
Cm Merel 9 2