Dagboek van een schaker: ritme

Gister start schaakseizoen met traditionele ledenvergadering. Als je -zoals ik- inmiddels een stuk of veertig van die bijeenkomsten hebt meegemaakt, zijn het vrij voorspelbare zittingen. De vaste punten passeren de revue en slechts zelden laaien de discussies hoog op. Nooit komt de kascommissie met het voorstel om de penningmeester niet te dechargeren omdat tijdens de kascontrole ernstige malversaties aan het licht zijn gekomen. Nooit wordt met het oog op de bestuursverkiezing conform de statuten vlak voor de vergadering een tegenkandidaat gesteld. En zelden wordt een onaangekondigd voorstel tot wijziging van de opzet van de interne competitie door een meerderheid der leden gesteund. Zo ook nu. We dronken een glas, we deden een plas en alles bleef zoals het was. Zo zal het ook altijd wel blijven. Eigenlijk gelukkig maar. En volgende week: gewoon achter het bord ons de hele avond verdiepen in de stelling. Het zoet der overwinning smaken of het bittere verlies incasseren. Het leven hervat zijn ritme. HJD