Naaste belager Westergoo afgetroefd

SCHAAKCLUB WES KAMPIOEN 2012 FRIESE SCHAAKBOND KLASSE 2B

WOLVEGA - Het eerste team van schaakclub WES uit Wolvega speelde haar vierde wedstrijd voor de Friese bondscompetitie tegen het tweede team van Westergoo uit Bolsward. Een overwinning op de enige, nog resterende rivaal voor de titel zou één ronde voor het einde van de competitie reeds het kampioenschap opleveren. Des te meer reden voor WES om zo sterk mogelijk op te komen dagen in Bolsward.

Hoewel WES op basis van de sterkte van haar spelers als favoriet werd bestempeld, leek de wedstrijd in de beginfase zich in het voordeel van thuisclub Westergoo te ontwikkelen. Puntenkanon Klaas de Jong liet zich al snel in de opening beetnemen, terwijl invaller Hylke Hof en Edwin Fabriek beiden in de beginfase een pion verloren zonder enige vorm van compensatie. Omdat in de overige partijen nog geen enkele WES-speler overduidelijk voordeel had weten te bereiken, leken de kampioensaspiraties voor WES een flinke deuk te hebben opgelopen.

Nadat Klaas zijn achterstand van een pion tot een stuk zag oplopen, begon zijn tegenaanval op de vijandelijke koning zich in positioneel voordeel te openbaren. Opeens leek Klaas een reële kans op remise of meer te hebben, totdat een onvoorzien schaakje van tegenstander Jos Dolle een volle toren en de partij kostten. Ondertussen was Hylke nog steeds aan het zwoegen tegen Gerrit Stornebrink. Door de sterke positie van zijn tegenstander lanceerde Hylke min of meer gedwongen een tegenaanval om zodoende een dreigende nederlaag proberen af te wenden. Onderschatting door zijn tegenstander en het eigen kunnen, leidden vervolgens een mooie matcombinatie in, hiermee Stornebrink in een shock achterlatend.

Deze onverwachte en knappe overwinning van Hylke op zijn, op papier, veel sterkere tegenstander zorgde voor een kentering in de wedstrijd. In plaats van een zorgelijk 2-0 achterstand, was de tussenstand nu immers weer gelijk, 1-1.

Ook in de partij tussen Edwin Fabriek en Harm Jan Dijkstra begonnen de kansen te keren. Een poging tot mat van Dijkstra eindigde namelijk in een kwaliteitsverlies voor hem en toen enkele zetten later nog een stuk verloren ging, mocht Fabriek zich winnaar noemen. Met de verwachting dat Fokke Jonkman namens WES zijn partij ook wel weer zou winnen, begon de druk op verschillende Westergoo-spelers toe te nemen om hun partij te winnen. Hessel van der Pal stelde dan ook alles in het werk om Martijn Veldhuizen te verslaan. Martijn verdedigde zijn stelling echter met verve, dit ging wel ten koste van veel denktijd. Met een fraai eeuwig-schaakmechanisme, uitgevoerd door een dame en een paard, kon Martijn in het zicht van tijdnood een wenselijk gelijkspel forceren. Dat Meine Wassenaar vervolgens ook remise zou spelen, lag al enige tijd in lijn der verwachtingen. Meine had de gehele partij het betere spel, won zelfs een pion, maar werd door Rintje Altena een eindspel opgedrongen, dat niet te winnen viel.

Het was Fokke Jonkman die deze keer de eer had, het eerste wedstrijdpunt voor WES veilig te stellen. Hoewel opponent Siebe de Jong lange tijd het materiële evenwicht kon behouden, ontwikkelde Fokke positioneel een superieure stelling. Zo twijfelend als De Jong een remise-aanbod uitbracht, zo resoluut wees Jonkman dit aanbod af. Geheel terecht natuurlijk, want enkele zetten later voltrok Fokke het vonnis met een beslissende combinatie. Hiermee bleef Fokke op een honderd procent-score staan, evenals Gerrit Groen, die het tweede wedstrijdpunt binnenhaalde.

Johan Leeverink wist maar weinig te bereiken tegen Gerrit, maar was gezien de tussenstand (4-2 voor WES) genoodzaakt op winst te blijven spelen. Tegen iemand als Gerrit komt dat meestal niet goed, zo ook voor Leeverink, die plots enkele pionnen zag verdwijnen en met een verloren eindspel opgescheept raakte.

Tenslotte kon Remco Heite als achtste speler nog een halfje aan het puntentotaal toevoegen. Zoals gewoonlijk ging Remco tot het gaatje om de overwinning te behalen, tegenspeler Hidde Sinia leek echter puur op een gelijkspel te spelen en bood zeker drie keer remise aan. Het wrange voor Heite was, dat op het moment dat hij het laatste remise-aanbod accepteerde, er een winnende combinatie in de stelling verscholen lag. Voor WES was de wedstrijdoverwinning toen reeds binnen. Door vier wedstrijden op rij te winnen met ruime cijfers, waarvan de laatste tegen de grootste rivaal, is WES met nog één wedstrijd te spelen reeds kampioen. Na één jaar afwezigheid keert WES terug in de Eerste Klasse met de belofte het deze keer langer vol te houden dan één seizoen.